Hornos de la Peña
.png) Odrys rytów konia i żubra z Hornos de la Peña | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wspólnota autonomiczna | |
| Położenie |
okolice Tarriba |
| Data odkrycia |
1903 |
| Odkrywca | |
Położenie na mapie Kantabrii  | |
Położenie na mapie Hiszpanii  | |
| 43°15′39,9600″N 4°01′46,9920″W/43,261100 -4,029720 | |
| Strona internetowa | |
Hornos de la Peña – jaskinia położona w pobliżu wsi Tarriba w gminie San Felices de Buelna w hiszpańskiej wspólnocie autonomicznej Kantabria. Stanowisko archeologiczne.
Jaskinię odkrył w 1903 roku Hermilio Alcalde del Río[1]. W trakcie prac archeologicznych odsłonięto długą sekwencję stratygraficzną, zawierającą poziomy mustierskie, oryniackie, solutrejskie, magdaleńskie i neolityczne[1]. Podczas hiszpańskiej wojny domowej (1936-1939) jaskinia była wykorzystywana jako schron, co spowodowało częściowe zniszczenia wyników pierwszych wykopalisk. Obecnie wejście do niej, celem ochrony znajdujących się wewnątrz zabytków paleolitycznych, zabezpieczone jest kamiennym murem i metalowymi drzwiami[1].
W okresie paleolitu jaskinia zamieszkana była najpierw przez neandertalczyków, a następnie przez Homo sapiens[2]. Prace wykopaliskowe dostarczyły wyrobów kamiennych oraz kości zwierzęcych[1]. Ściany jaskini pokrywają ryty naskalne, przedstawiające konie, żubry, koziorożce i tury, a jeden także ludzko-zwierzęcą hybrydę z długim ogonem i wzniesioną ręką. Ryty zdaniem badaczy powstały w dwóch fazach, datowanych na między 18 a 13 tys. lat temu[1][2]. Jedyne odnalezione w jaskini malowidło, wykonane czarną farbą, przedstawia konia[1][2]. Uwagę zwraca brak wyobrażeń jelenia i znaków abstrakcyjnych, charakterystycznych dla innych jaskiń paleolitycznych Kantabrii[1].